1950'lerin başlarında, Ferruccio adında traktör üreten genç bir İtalyan çiftçi vardı. Traktör işini zamanla istikrarlı bir şekilde büyüttü ve kalite ve güvenilirlikle eşanlamlı bir marka oluşturdu. Feruccio'nun işi çok başarılı oldu ve kısa sürede İtalya'nın en zenginlerinden biri olarak kabul edildi.

Ferrucio arabaları severdi ve diğer süper arabaların yanı sıra birkaç Ferrari'ye sahipti, ancak Ferrari'lerinin hepsi ona sürekli sorun çıkarırdı. Bir tamirci olarak sorunu çözmeye çalıştı ve Ferrari'lerinin hepsinin traktörlerinden birinde kullandığı debriyajla aynı olduğunu keşfetti.

“Tüm Ferrari'lerimde debriyaj sorunları vardı. Normal bir şekilde sürdüğünüzde her şey yolundaydı. Ancak sert gittiğinizde debriyaj hızlanma sırasında kayıyordu; bu işe uygun değildi.”

Ferruccio, debriyajının yeniden yapılması veya yenilenmesi için düzenli olarak Ferrarri'nin servis merkezine gidiyordu ve her seferinde araç birkaç saatliğine götürülüyor ve onarımı izlemesine izin verilmiyordu.

Debriyajla ilgili sorun, hiçbir zaman düzgün bir şekilde tamir edilmemiş olmasıydı; bir süre çalışıyordu ve sonra sorun tekrar ediyordu.

Sinirlenen Ferrucio, Enzo Ferrari ile konuşmaya karar verdi ancak bu kolay bir iş değildi. Enzo'ya ulaşmak zordu ve Ferrucio onu çok uzun süre beklemek zorunda kaldı.

Ferruccio sonunda onu bulduğunda, 'Ferrari, arabaların çöp!' diye yakındı.

Enzo öfkeliydi. “Lamborghini, bir traktörü sürebilirsin ama bir Ferrari'yi asla düzgün bir şekilde kullanamayacaksın.”

Ferrucio Lamborghini'nin nihayet mükemmel bir araba yapmaya karar verdiği nokta burasıydı.

Evet, Lamborghini.